Vrijdagmorgen was ik vroeg wakker zoals jullie gelezen hebben, om05.30 uurzat ik op de brommer. Had s'nachts nog companjons gekregen; 2 harley rijders uit CZ die wat zuiniger op hun spullen zijn want die hadden alles in gepakt onder zeilen. Was redelijk snel de grens over en dat wij “welkom” waren was gauw te zien. 1 KM na de grensovergang stonden over-ijverige politielui met de laser de eerste bekeuringen uit de delen, ik was dus gewaarschuwd. Alleen kwam ik al honderden Harley's tegen met volle bepakking, wat ik toch wel raar vond.Ik had er mijn gedachten over, dat het een grote puinzooi was omdat ze alweer opweg naar huis waren op vrijdagmorgen.Het treffen stond goed aan gegeven, dus de stad door was geen probleem en bij de ingang werden door de politie meteen alle MC clubs eruit gefilterd en die stonden op een ander terrein als de “normale” bikers, zij konden wel tevoet op het festival komen maar niet op de brommer. Er waren veel Banditos, maar de Angels schitterde door afwezigheid, ik heb er tenminste geen gezien met colors. Het scheen dat zij een eigen feest hadden in Sint-Petrusburg. De accomodatie was schitterend en de eerste bekenden die ik sprak waren lovend over het feest, dus m'n eigen voor niks zorgen gemaakt.

Mickel zou om16.00 uur van de boot vanaf Helsinki komen, hij moest zijn harley ook op het andere terrein stallen, maar hij sliep met zijn maat in een hotel. Om17.00 uur zaten wij aan de eerste pinten en lamsbouten. s'Avonds had hij noch een meeting metandere Russsische clubs, zodat ik mijn eigen moest vermaken, wat mij goed afging. Mijn tent stond bij enkele Noord-Hollanders en ik heb heel de avond contact gehad met 10-tallen Nederlanders en de nacht afgesloten met Bertels en den Bliek uit Wintelre. Ik kon mijn eigen weer eens niet gedragen; de pisbakken stonden allemaal veel tever weg naar mijn zin, zodat ik gewoon zonder dat iemand het in de gaten heeft onder tafel piste. Eerst kijken of ze hun voeten niet in het richtveld stonden en dan gaan met de banaan. Totdat er iemand zijn voet een stuk verzette en de volle laag kreeg en er niks van snapte waar dat warm water vandaan kwam. Maar toen hij goed onder de tafel keek had hij de dader gauw te pakken en hoefde de loodgieter niet in actie te komen. Toen de vogels al weer lang aan het fluiten waren, zocht ik mijn tentje op.

Zaterdag meteen toen ik uit mijn tent kroop kwam Mino langs, ook weer leuk mee gepraat en hij verheugd zich erop dat ik naar Japan kom. Ik kreeg nog bezoek van de organisatie of ik mijn brommer op de expo wide zetten, dit was net buiten de poort en duurde van 12.00 tot03.00 uur. Daar kon de plaatselijke bevolking zich aan een stuk of wat speciale motoren vergapen en er stonden inderdaad bijzondere exemplaren bij waaronder een stuk of wat Indians met als pronkstuk een 4 cilinder, ook wat oudere Harley's, enkele uitbundig verbouwde en goede gebruikte waaronder de mijne. Maar ook show bikes waarop je alleen van terras naar terras kunt rijden. Toen ik na de expo terug reed naar mijn tentje, bleef mijn bendix hangen; dus de startmotor blijft dan meedraaien op de motor wat zeer slecht is. Dus mijn eerste sleutel-sessie ws een feit,onder grote belangstelling van veel techneuten, die alleen een GSM hebben om problemen op te lossen. Effe de primaire deksel eraf en de bendix met schroevendraaier in het gelid geduwt en het eerste probleem was weer opgelost.. Daarna met de Noord Hollanders lekker aan de pinten in de kleine bar met life muziek, totdat Mickelbelde dat ik met spoed moest komen omdat de tafel vol stond met eten en dat was niet tegen dovemans oren. Later met Mickel naar verschillende Russische clubs geweest en Micha de president van de Weerwolfen uit Sint-Petrusburg zal zich morgen over mij ontfermen en zorgen dat er mij aan niks ontbreekt. Vroeg in de nacht afscheid genomen van Mickel want hij moet morgenvroeg om05.30 uur de boot op naar Helsinki. Met den Bliek en Bertels en later metBrabant regio leden nog wat pinten verorbert en het was weer volop licht toen ik mijn tentje opzocht. Het was toen nog droog, maar er zou de eerste dagen veel regen komen.

Toen ik om 10.00 uur wakker werd plenste het uit de hemel en toen ik uit mijn tentje kroop kwam Mino mij een goede reis wensen en hoopte hij mij op 4 juli in Japan te kunnen begroeten. Snel ontbijtje genomen en tussen de buien door mijn tentje op de brommer en om 12.00 uur stond ik aan de poort om met de Weerwolfen naar Sint-Petrusburg te vertrekken. We reden met 7 motoren waaronder 3 Letten, die hen zeer goed kende en doorgingen naar Moermansk en Noordkaap. Er werd opvallend gedisiplineerd gereden geen onderling ingehaal en niet harder als 100 km. Veel regen en bij de 8 controle posten bij grens had ik veel hulp van hen, omdat alle dokumenten in het Russisch waren en in totaal 4 uur waren we over de grens. Meteen goedkoop tanken en toen met 14 motoren de laatste 180 km naar Sint-Petrusburg. Ik had nog geen roebels maar volgens Micha was dit geen probleem. Om22.30 uurstopten we bij een hotel waar de drie Letten en ik de nacht door zouden brengen en de rest van de leden eerst nog zouden eten. Dit liep behoorlijk uit de hand, maar was gezellig omdat er nog een hoop meer motorvolk bleef slapen, waaronder 3 Russinnen op de harley, die misschien morgen ook richting Moskou zouden gaan. Om 05.00uur ging ik slapen en toen ik om 12.00 uur wakker werd was de dag al half verloren. Met Micha nog naar bank en een SIM kaart kopen en terug naar hotel waar ik om dik14.00 uur vertrok zonder de Russinnen, want een van hen had verkering gekregen en was in geen velden of wegen te zien en telefonisch niet bereikbaar ! Ik moest Micha nog afrekenen voor benzine, hotel en drank maar hij wilde hier absoluut niks van weten, dit werd door de club betaald uit respect voor wat ik ging doen met mijn oude Harley.

Kwam droog de stad uit (onder begeleiding) en later veel regen wat mij beloofd was en na 400 km hield ik het voor gezien en zocht een slaapplaats in soort hotel voor truckers. Hier was men super vriendelijk en kon ik een heerlijk warme douche nemen, waar ik van opknapte. Alleen de beloofde WI-FI werkte niet want de kabel was ergens stuk. Irena, de gastvrouw, verzorgde mij goed en ik at redelijk en de nodige pinten natuurlijk. Zag op het nieuws dat in de buurt van Alma Ata hele dorpen en steden onder water stonden, dus ik had nog wat tegoed.

Om22.00 uur sliep ik als een roos. Morgen toch eens mijn brandweerlaarzen aandoen want reed al 2 dagen met zeiknatte poten rond, met mijn laarzen in de aanhanger. s'Morgens om 09.00uur pas wakker en Irena was nog aan het werk ! Alleen zag ze er nu uit als een varken en zo zat als een konijn, ze zorgde nog voor een ontbijt en werd toenafgelost door een andere Irena, die toen aan haar 24 uurs dienst begon. Mijn rit naar Moskou begon in de stromende regen en zou ook zo eindigen.

Johan jij bent zeer welkom in Moermansk; zal je het telefoon nummer en mailadres per mail laten weten en rond 9 augustus hebben ze een groot treffen in het hoge noorden. Allemaal bedankt voor reactie's en ik ga vandaag voorbij Kazan proberen te komen ( nee ikben door omstandigheden nog niet verder, maar dat volgt later ! )