tot IRKUTSK

In Celjabinsk zag ik enkele motoren bij gebouw staan en ik meteen op de rem om te kijken wat daar aan de hand was, het bleek een bikercafee bij werkplaats en ik was natuurlijk weer welkom. Er was ook een Tjech die op zijn Honda Transalp door Kazastan en Mongolien gereist had en nu paar dagen hier was. Zij hadden boven noch een bed over wat ik gratis mocht gebruiken en voor eten werd ook gezorgd dat was weer boffen. Alleen spreken weinig mensen Engels en toen ik eindelijk met een Rus lekker Engels zat te lullen moest ik bij enkele redelijk aangeschoten Russen komen zitten en het enigste Engels wat die spraken was I am our frend and my Englis is verry bad en natuurlijk weer I-pad e.d. om vanalles te bekijken wat mij niet intresseerd, Was blij dat het voetbal begon maar door tijdverschil (4 uur) met Nederland was het al 1 uur snachts toen het begon. Heb wel genoten en na de wedstrijd nog de nodige pinten en om 5 uur ging ik slapen. Dat word dus morgen laat aanrijden, sliep wel veilig want ik had een mitralieur naast mijn bed staan. Om 11 uur werd ik wakker en nog wat ouwehoeren en zeer goed ontbijt, het echtpaar dat de kroeg runde was goed bezig en het bleek dat de laatste jaren 5 plaatselijke bikers verongelukt waren in het verkeer 4 race bikes en een chopper rijder dus uitkijken blijft hier het devies maar daar ben ik mij terdege van bewust.

Onder een stralend zonnetje werd ik de de stad uitgelootst en vol goede moed op weg naar Isim waar ik wou gaan proberen om de Dominee weer gaan te bezoeken. Na 200 km stopte ik om wat te gaan drinken (nadorst) en kon mijn sweater en mijn dikke handschoenen de aanhanger in, Ik blijf rijden in mijn dik pak met protectie i,v.b. met mijn eigen veiligheid maar het is wel warm. Mijn brandweerlaarzen voldoen uitstekend heb al 4 dagen droge voet.

Ook de bosnimfen genieten van de zon en de mini rokken zijn vervangen door string en de laarzen door hoge hakken en de decolitees staan er ook wat fruitiger bij. Zie nog een cruiser die met hoge snelheid en ik vermoed door verkeerde inhaal maneuvre de weg af gevlogen is en nu tot half de deuren in moeras staat met de eigenaar op het dak dat word nog een klus om er die uit te krijgen. Dan word de lucht in mum van tijd inktzwart en ik hoop dat ik bushokje of iets dergelijk ga vinden maar ik heb pech, als ik bijna van mijn brommer afgeblazen word zet ik hem een eind van de weg af en ga met mijn rug tegen de wind in schuilen met mijn helm op. Heb nog nooit zo un heftig bui mee gemaakt hagelstenen kletteren op mijn helm en brommerke en stortregen niet te geloven en de bliksem slaat verschillende keren kortbij in na half uur ben ik door en door zijknat en als ik een kwartier gereden heb is de weg gewoon droog daar is niks aan de hand geweest.

Heb van verschillende mensen vernomen dat de weg naar Isim verschrikkelijk slecht is en daarom wil nu gewoon proberen om via Kazastan naar Omsk te rijden, scheelt mij een paar honderd KM en veel slechte weg op parkeerplaats zie ik 2 motoren staan ik er meteen op af .

Het blijken 2 schooters te zijn Hondas van 250 CC effe praatje gemaakt maar zij spreken weinig Engels maar we begrijpen elkaar. Zij willen ook de grens van Kazastan over als dit tenminste redelijk vlug gaat anders gaan zij ook over Isim naar Omsk. We besluiten om samen te gaan rijden zij rijden ongeveer hetzelfde tempo als ik en kan ze makkelijk volgen en dat ze echte maten willen zijn blijkt als ik stop om mijn can te pakken omdat ik zonder benzine kom zijn ze binnen mum van tijd omgedraaid. Bij de grens kom ik er spijtig genoeg niet door en zij alleen maar als ze verzekering kopen en dan duurt elke grens ook nog eens verschillende uren dus we besluiten om samen te gaan rijden via Isim, Een stuk of wat KM voor de grens was een eenvoudig pension of zoiets en we besluiten om daar te gaan slapen maar heellaas , vol. Maar 90 Km verder is er wel een en we rijden meteen aan om voor het donker daar te zijn. Om 12 uur zijn we daar want ze hadden de klok weer eens verzet en het is hier 5 uur later als in Nederland, Dagtotaal toch weer 700 KM ondanks late start.

Aleksie is 27 jaar en getrouwd en 2 dochters en Vova 44 jaar en vrijgezel we kunnen het goed met elkaar vinden, Aleksie is duidelijk de leider van de zooi, hij regeld alles en weet van aanpakken. We hebben nu 3 persoons kamer en dat scheelt voor mij duidelijk in de kosten en zij bestellen het eten en ik werk toch wel alles naar binnen, alleen drinken zij Vodka en ik bier

Totale kosten voor mij nog geen 20 Euro incl eten drinken en ontbijt en 3 halve liters bier. Maar we liggen eigenlijk veel te laat in bed. Smorgens laten zij mij als ouwe lul uitslapen tot 11 uur en om 1 uur zijn wij pas on route, Eerste stuk slecht weg maar toch goed te doen met grote redelijke grote glooingen en droog en zonnig. Later regen en nog meer regen zij gaan parkplaats op om regenkleding aan te doen , ik heb dat dus heel de dag aan. Als zij later gaan tanken en ik vrij laat ben en wat te brusk rem voel ik de achterkant weer glijden en later bij wegrijden ook weer dus weer uitkijken met natte wegen is op zijn plaats en ik heb moeite om te volgen.Later weer zon en mooi weer.

Voor Omsk stoppen we bij biker die met pech staat en Aleksie weet echt van aanpakken meteen tank eraf en caburateur open en euvel is snel verholpen. De biker komt uit Omsk en is op weg naar huis. Nu kan hij hun mooi helpen in Omsk om nieuwe remblokken voor hun te kopen want zij hebben er niet genoeg bij voor hun tocht van 22.000 KM. Wij rijden 2 uur door Omsk maar zonder resultaat, jammer dus dan maar in Novo Sibirsk (nieuw siberie) gaan proberen dat is maar goede 700 KM . We rijden nog tot het donker word en slapen weer in kamer voor 3 in motel met WI-FI alleen als ik in wil loggen werkt het niet. Zij kunnen met de I-pad wel op internet en zijn dochter die Engels kent zal ons Drieka wel mailtje sturen dat alles goed is. Zij vervangen hun olie en remblokken die zijn nu dus echt op en zoeken nog verschillende zaken met telfnr om morgen te bellen of ze blokken op voorraad hebben. Dagtotaal maar 500 KM en 5 uur tijdverschil met Nederland

Maandag om 9 uur uit bed en om 10 uur on route, onder het rijden beld Aleksie al zijn adressen af voor remblokken maar nergens te koop, jammer dan maar we hoeven nu niet de stad in. Het rijden met hun gaat goed alleen vrachtautos inhalen is een ellende zij rijden tot tegen de vrachtauto dan op de rem en eens kijken of ze voorbij kunnen, zij zijn duidelijk nooit met de alpentour mee geweest. Ik rijd vaak 50 meter achter hun en als ik dan passeer en hun teken geef dat ze mee kunnen snappen ze niet dat ik dat gezien kan hebben. Alleen op de grote rotondes ben ik ondanks dat ik mijn best doe telken 100 meter verder achter We passeren Novo-Sibirsk en besluiten om nog 300 KM tot Kemerovo te rijden daar te pinnen en buiten de stad te gaan slapen. Het lukt allemaal met goede wegen en heel de dag droog en zonnig en we gaan op zoek naar slaapplaats het schiet niet op en zij willen nog tot volgende stad rijden 180 Km verderop en ik wil niet in donker rijden. Als ik bij een motel stop rijden zij gewoon door ik wacht nog of ze terug komen, maar ik kom er vanaf zoals ik er aan gekomen ben. Eet alleen en lig alleen op 2 persoons kamer maar lig vroeg in bed. Dagtotaal toch 850 KM

Dinsdagmorgen om 6 uur ben ik aan het rijden, wil vandag tot in Kansk komen (750 Km) en daar hotel te zoeken met WI-FI, dit is de laatste grote plaats voor Irkutsk. Kachel heel de dag zeer goed door in stralende zon en ben op tijd in Kansk, word meteen door Rus naar hotel gebracht maar heellaas vol. Een leuke juf met moeder (jammer) komt net met de auto aan en zij wil mij wel helpen aan slaapplaats. Zij is niet van Kansk maar is voor werk hier en slaapt in hotel. Zij weet iemand die appartement verhuurt en belt meteen voor mij en is oke zij verteld mij nog dat het 25 Euro kost. Word netjes door jongen op de fiets op gehaalt en bij appartement moet mijn motor gewoon in griebus buurt op straat staan. Het appartement ziet er niet uit geen tafel en stoelen alleen een slaapbank geen gordijnen en gore vloerbedekking en hij moet de elektra boiler nog aan zetten maar beter dit dan niks. Maar 25 Euro vind ik veel te veel.Of ik hem nu af wil rekenen of morgen vroeg en hij vraagt doodleuk 60 Euro. Pak mijn tassen en loop zonder iets te zeggen terug de trap af naar mijn motor hij komt mij nog na maar ik reageer nergens op. Rijd weer naar centrum en vraag maar weer eens hier en daar en iemand weet een nieuw hotel in stad, En inderdaad een spiksplinternieuw hotel met bar restaurant en wasserette voor autos. Mijn motor word meteeen afgespoten en verschiet niet van de kosten voor in totaal 20 Euro, motor gratis parkeren en wassen. Heb een kamer van 30 vierkante meter met douche met 20 stralen schrubapparaat koelkast snelkoker koffie zetter en beneden russische sauna met zwembad en al incl. Het eten is ook voortreffelijk alleen het bier had wat kouder gemogen. Alleen hebben ze weer aan de klok lopen klooien en nu 6 uur later als in Nederland en morgen nog maar 870 KM naar Irkutsk moet kunnen.

Woensdagmorgen ben ik om 6 uur op weg naar Irkutsk ga ik het toch nog halen in 8 dagen? Veel stukken met slechte weg maar ik ga stug door met verstand op cerro. 200 KM voor het eind krijg ik problemen met mijn achterschokbrekers voel nu duidelijk weer de Harley vering en niet de Hyperpro vering die ik nu gewend was. Als ik door diepe kuilen ga hoor ik mijn schokbreker zowat op zijn eind komen met geluid van verkouden koei en bij nadere inspectie blijkt er een oog van linkerschokbreker af te zijn gebroken dat word morgen dus sleutelen in Irkutsk. Was eigenlijk van plan om in Cita een rustdag in te lassen om dan aan mijn zwaarste gedeelte van de reis te beginnen maar dat word nu noodgedwongen Irkutsk’

Rijd de stad in en ga bij benzinepomp staan en binnen mum van tijd word ik aangesproken wat of ik zoek, ik had van Johan telf nr van Mr Monster hier in Irkutsk en die zou wel een kerel naar mijn hart zijn maar hellaas geen contact, hij weet wel een goed hotel voor 40 Euro maar dan ook super lux , Alleen bij aankomst blijkt het 120 Euro te zijn . Ze waren wel super vriendelijk en ik mocht hun computer gebruiken om wat info te zoeken. Als ik wegrij zie ik een motor staan en de eigenaar brengt mij naar een verzamelplaats voor motoren in park. Daar krijg ik volop info voor reparatie en hotels. De eigenaar van een worksjop word gebeld en die komt meteen en hij verwijst mij naar een officiele Harleysjop maar ik leg hem uit dat ik daar absoluut NIET moet zijn maar bij knutselaar en als hij alles bekeken heeft geeft hij mij gelijk. Andere biker komt mij morgenvroeg tegen 10 uur op halen en met mij naar te rijden.

Een zeer mooie dame spreekt mij aan dat zij mijn bike leuk vind, zelf rijd zij een vulcan 1500 en haar man weet een goed hotel net buiten de stad en zij brengen mij meteen weg, maar eerst maken zij telf een prijsafspraak. In hotel is alles gesloten dus geen eten maar wel paar flessen bier voor op kamer waar voetbal wil kijken Nederland –Australie. Ze hebben de klok weer verzet en nu 7 uur later als in Nederland, dus het voetbal is pas om 3 uur afgelopen.

Dagtotaal toch 875 KM en de 5500 KM van Moskou tot Irkutsk in 8 dagen.

Smorgens om kwart voor tien word ik gebeld in welk hotel ik zit dan komt hij mij halen en hij is er vlug en goed 10 uur zijn wij in de sjop. Anet die zeer goed Engels spreekt is mijn begeleidster.En natuurlijk weer de discusie van dat zij alles weten en ik niks, zij denken dat het een reparatie word van ongeveer 4 tot 6 uur en ik denk half uur. Ik heb mijn rechterschokbreker ooit hetzelfde euvel gehad en toen dacht ik ook dat ik de hele schokbreker moest demonteren maar na ruggespraak met Peter van Hyperpro bleek dit niet te hoeven en kan alleen de as waar bus opzit gedemonteerd worden en dan richten of nieuwe bus er op lassen en weer monteren. Als ik mijn motor op rechterzij leg met voetsteun op houten blok en 10 minuten later de as gedemonteerd heb geloven ze mij pas. In de buurt zit een metaalfabriekje en die draaien nieuwe bus en lassen hem er op en om 2 uur klaar. Ondertussen leg ik mijn tent te drogen want die heb ik in Tallin nat ingepakt en ga uitgebruid lunchen als ik terug ben stel ik mijn ontsteking en span mijn ketting en waag er een partij vet aan. Goed 2 uur is mijn as er en om 3 uur sta ik startklaar om aan mijn verslag te gaan werken en wat fotos te plaatsen. Maar ik moet eerst mee naar de Harley zaak, die vlak bij mijn hotel blijkt tezitten. En mijn schokbrekers weer Hyperpro kwaliteit en hij loopt weer smeuig.

Moet zeggen geschikte lui ze zijn echt geintresseerd in mij en mijn motor maar zij zouden er niet aan kunnen werken. Koop nog een hemd van Harley Irkutsk met veel korting en ga naar hotel waar ik mijn blog bijwerk en wat fotos plaats. Gisteren was de bar om 12 uur dicht maar nu tot 2 uur open en al vroeg een tering herry van kaboem kaboem en als ik om 10 wat wil gaan drinken en eten blijkjt het een besloten feest te zijn van de politie universiteit en de leerkrachten die allemaal politie zijn hebben eindejaarsbal en er lopen een partij lekkere wijfen rond in gala en alles op hoge hakken. Ik besluit om tegenover het hotel wat te gaan eten en dan in hotel wat pinten wippen. Vind eindelijk een restaurant en als ik binnen ben moet ik eerst 25 Euro inkom betalen voordat ik een pint kan kopen voor 5 Euro, dus ik was weer zo terug in hotel waar nu het restaurant gesloten was. Een ober die ik al paar keer gesproken had zou wel iets regelen, ik mocht aan de bar zitten maar mij niet met feest bemoeien. Nou ze gingen dus echt uit de bol 90 % vrouw en nog mooi ook , de ober vertelde dat er al een stel dronken naar huis gebracht waren en ik schatte in dat er nog wel een paar beter naar huis konden gaan. Niks of niemand bemoeide zich met mij, de ober gaf mij regelmatig wat voer en pintje en om 1 uur slapen gaan want morgen begin ik aan het laatste zware stuk van bijna 4000 km waarvan hele stukken onverhard. De eerste 1200 tot Sita is goed en tot de eerste overnachting in Ulan Ude na 500 is makkie. Van Sita tot Habarovsk 2100 KM met weinig pompen en overnachtings mogelijkheden zie ik wat tegenop, maar ik heb al 2 maal 5literse flessen extra zodat ik 48 liter benzine bij mij heb.

Maar ik ben blij dat ik uit Irkutsk weg ben , veel te duur te netjes en te georganisserd verheug mij ook wel op de zooi die ik ga krijgen, en dan is daar iedereen op elkaar aangewezen en word er van alle kanten geholpen

Vrijdag zou een makkie worden maar het werd een slechte generale, bij Baikal meer waar ik stopte voor wat fotos starte mijn brommer niet meer het bleek na lang zoeken de voedingskabel naar bobine (die nog via mijn alarm loopt) te zijn. Reed weer stuk mee met Aleksie en Vova die waren gisteravond bij meer geariveerd en blijven noch een nacht bij meer slapen in hun tent. Later bij grote gaten partij heel mijn elektra weg bleek voedingskabel vanaf accu te zijn en Aleksie repareerede dit vlot, nog een uur schuilen voor onweer en om 7 uur was ik pas in Ulan-Ude waar ik aan rand van stad zit in goedkoop obscuur tentje waar ze dadelijk een Pizza komen brengen en dan ga ik vroeg slapen. Gelukkig hebben ze vandaag niet aan de klok lopen draaien.

Vandaag Zaterdag was echt een makkie, lag vroeg in bed maar werd toch te laat wakker en ik moest om half 7 hotel uit zijn omdat ik de kamer voor 12 uur gehuurt had, je kon ook kamers huren voor paar uur en je begrijpt dat ik niet alle geluiden ga beschrijven die ik gehoord heb voor mijn jeugdige lezers. Ik hoefde niet bij te betalen omdat ik de dames van receptie de helft van mijn veel te grote pizza had gegeven. Om kwart over 8 reed ik aan voor de 675 KM en na uur gestopt voor uitgebreid ontbijt met 3 gebakken eieren en bijlage en pak ananassap van 6 maanden over de datum, was toch lekker. De wegen soms verrassend goed en dan weer verradelijk gevaarlijk maar viel mee. Half weg getankt en toen alleen maar goede wegen om half 6. Bleek half 7 omdat ze weer aan de klok geprutst hadden, 8 uur verschil met Nederland

Morgen ga ik beginnen aan mijn 2179 KM tot Habarofsk, hoop dat mijn brommerke het blijft doen als vandaag hij had er echt zin in en geen klap verkeerd gegeven

Allemaal bedankt voor de reactie en de eerste dagen zullen jullie weinig van mij horen

MOSKOU en OMSTREKEN

Zou bij Ludo de Belg en zijn vrouw Svetlana op bezoek gaan , hun zoon runt nu een restuaurant net buiten Moskou. In 2009 toen ik in Moskou was heb ik hun gemist doordat hij een nieuw telf nr had en een nieuw mailadres, toen hij nogeens in zijn oude mailadres keek zag hij mijn mail en nam contact op, maar ik was toen alweer op weg naar Moermansk en vond het spijtig dat ik hun niet had getroffen. Enkele jaren terug werd hij getroffen door herseninfarct en lag tijdje in ziekenhuis en revalidatie. Hij mailde mij toen dat hij de kracht vond om door tegaan als mij (ons) als voorbeeld, hij vond het bewonderings waardig dat ik ondanks mijn beperking gewoon naar Peking hobbelde op mijn brommerke.

Zijn gezondheid laat hem nu in de steek hij heeft weer een herseninfrct gehad en bijkomend ongemak. Deze week zou ik hun gaan bezoeken, maar hij is nu voor revalidatie opgenomen in een kliniek aan de zwarte zee tot 12 juli en als ik met de trein terug kom in Moskou zal ik hun zeker opzoeken. Ludo sterkte met de revalidatie en nog bedankt voor de gastvrijheid van jouw en Svetlana in 2005 (weet zeker dat hij dit leest)

Dinsdag heel de dag regen en af en toe best gevaarlijk rijden met wit schuim op de weg want daar heb ik echt schrik van en soms met plassen water is het net of de boeren hun melk tanks leeg hebben gekieperd op de straat. Moskou kom ik nu redelijk snel door , hoef alleen op de ring (MKAD) links af en dan na 20 km links af de M7 op richting oost. Na totaal 600 KM houd ik het voor gezien en wil in Vladimir een hotel zoeken , stop bij tankstation om te vragen en een behulpzame Rus wil mij wel brengen, heel de route doet hij het rustig aan en net voor hotel haalt hij een auto in om dan meteen inrit in te draaien. Ik rem nog wel maar mijn achterwiel breekt naar links uit maar gelukkig corigeerd het zich zelf weer maar heb ik wel de inrit gemist op eenrichtings weg, na 200 meter kan ik een andere inrit in en wil dan via zeer slecht terrein naar hotel rijden. Ik red het bijna maar net voor het eind zit ik muurvast in de modder en de keien, gelukkig komt de Rus mij eruit duwen. Hij wil nog wel een partij fotos voor het nageslacht en wenst mij goede nacht. Het hotel is veel te duur naar mijn zin en ik vraag of er iets goedkoper in de buurt is. Blijkt achter hun een oud staatshotel te zitten, nou ben ik daar wel niet zo un fan van want die zijn echt niet met de tijd meegegaan . En inderdaad kopy van paspoort, visum en inreisbriefje, dat heeft Kroetsjof haar persoonlijk verteld toen ze hier 50 jaar geleden begon. En ze hebben wel WI-FI totdat ik in wil loggen blijkt het niet te functioneren. Ze hebben wel een leuke bar met goede muziek en het eten valt niet tegen(doet het mij bijna nooit) en redelijk optijd lig in bed , heel de nacht harde wind en de regen kletterd tegen de ramen dat beloofd niet veel goed voor morgen.

Smorgens om 8 uur start ik mijn brommer klik hem in zijn 1 en wil weg rijden maar jammer dan hij gaat niet van zijn plaats, snap er de ballen van. Mijn versnellings bak zal toch weer geen kuren vertonen , kan bijna niet na revisie bij Duckers. Bij inspectie blijkt mijn ketting gebroken te zijn en achter mijn motor op de grond te liggen, alleen zit hij nog vast tussen voortandwiel en bak of carter. Had al paar dagen een raar geluid gehoord links onder bij de primaire kast zodat ik dacht dat mijn voorste tandwiel losgelopen zou zijn maar problemen met ketting had ik niet verwacht. De eerste Rus die langs komt lopen vraag ik om hulp en meteen BINGO hij gaat aan het bellen en beloofd dat hij binnen kwartier terug zal zijn.

En inderdaad hij is zo terug met zijn vriendin die redelijk Engels praat. Een KM van hotel zit een motorclub en die hebben een werkplaats en daar kan ik sleutelen. Hoef alleen maar te wachten want voor 9 uur is er nooit iemand aanwezig. Ondertussen komt de Mevr van de receptie mijn een briefje brengen zodat ik de politie kan tonen waar ik geslapen heb anders kom ik in grote problemen, zij is echt niet van deze tijd, de politie moet van alles hebben behalve dat briefje. Tegen 10 uur word ik opgehaalt door 3 man die mij naar de werkplaats duwen en daar binnen zetten met aanhanger en al. Het blijkt een cross club te zijn met zeer rijke historie er hangen veel posters van cros wedstrijden, ook uit Nederland en Belgie en veel fotos en trofeeén en degene die mij het meest helpt heeft veel jeugdwedsrtijden gereden in Europa. We krijgen de voorste moer van 38 MM niet los, daar moet een luchtleutel aan te pas komen en die hebben ze niet. Hij stelt voor om eerst maar een nieuwe ketting te gaan proberen te kopen en die te monteren en kijken wat er loos is. Met veel gewring en getrek krijgen wij de ketting van het voorste tandwiel af en u kan ik controleren of mijn voorste tandwiel “los”zit maar met de beste wil krijg ik er geen beweging in dus ik vermoed dat ik met een nieuwe ketting van het probleem af ben. Hebben ze me in Chili toch een slechte ketting verkocht voor veel geld. We gaan met de auto meteen op pad en jawel hoor meteen prijs een type 530 ketting made in Japan en nog goedkoop ook nog, en in totaal 0.7 mm smaller zodat hij meer vrijloop heeft. Kan ook nog 2 liter Motul olie kopen want ik vermoed dat ik niet genoeg bij heb voor tot in Japan, Terug in de werkplaats krijgen wij gelukkig meteen de ketting over het tandwiel en we klinken hem goed vast. Bij inspectie blijkt dat de ketting nu nergens aanloopt dus dat is weer mazzel. Voor al dit werk willen zij dus ook absoluut niks hebben, ze hebben hem vroeger in Nederland ook altijd goed geholpen op de crossen dus dit is een wederdienst. Om half 4 ben ik weer on route maar nog steeds in de stromende regen. Riijd 150 km in de regen en dan 100 km droog tot in Gorehovec waar ik een hotel zoek met WI-FI. Word door een stel prima begeleid naar een luxe hotel waar ik een kamer heb met ligbad en WI-FI alleem moet ik eerst nog een pint mee gaan pakken wat ik niet kan weigeren. Hij beld zijn broer nog die met zijn vriendin komt die wel redelijk Engels spreekt en 2 uur later zit ik nog fotos te bekijken op I-pad of zoiets (wat heb ik daar een hekel aan) krijg nog 2 anderhalve literse flessen plaatselijk bier mee en om 12 uur ben ik op mijn kamer. Skype nog wat met ons Drieka en ga slapen. Smorgens in bad gelegen en aan verslag gewerkt en op weg naar Menzelinks 600 Km waar ik in een chauffeurs motel overnacht. De eerste fles van anderhalve liter komt goed van pas. Eerst mijn dorst lesen en snacht urinoir.

Onderweg veel regen gehad en stukken slechte weg. De bosnimfen staan er als verzopen poesjes bij in hun minijurk en half blote tieten die staan daar zeker niet voor eigen gerief of plezier, Sommige hebben een betere “vriend” en hebben een paraplu ter beschikking.

Onderweg nog steeds geen last van politie ook niet van corupte waar ik wel erg blij meeben.

Wou nog naar de eerste voetbal wedsrtijd kijken maar voor die tijd slaap ik al.

Vrijdag rijd ik ook weer hele stukken in de regen tot in Celjabinsk 700 Km in totaal en ben ik het corupte gedeelte van 2005 voorbij zonder een keer te zijn aangehouden. Bij navraag schijnt dat dat verleden tijd is Poetin heeft er flink de wind onder en corupte poltie en ambtenaren kunnen hun baantje verliezen. Krijg het advies als ik er mee te maken krijg gewoon alles filmen daar zijn ze als de dood voor.

Mijn planning was om in 8 dagen de 5000 KM van Moskou naar Irkoets te rijden deze kwam door gebroken ketting in de war, maar misschien ga ik het nog halen. Slaap hier in een Bikers cafee en ontmoet later Russiche vrienden, maar hierover de volgende keer

Weer allemaal bedankt voor medeleven en reactie en tot de volgende keer en hopelijk wat fotos.

En speciaal voor de alpentoer, veel plezier bij het Gardameer OOK LEUK

SUPER SUPER RALLEY

Vrijdagmorgen was ik vroeg wakker zoals jullie gelezen hebben, om half 6 zat ik op de brommer. Had snachts nog companjons gekregen 2 harley rijders uit CZ die wat zuiniger op hun spullen zijn want die hadden alles in gepakt onder zeilen.. Was redelijk snel de grens over en dat wij “welkom” waren was gauw te zien 1 KM na de grensovergang stonden overijverige politielui met de laser de eerste bekeuringen uit de delen, ik was dus gewaarschuwd. Alleen kwam ik al honderden Harleys tegen met volle bepakking wat ik toch wel raar vond en ik had er mijn gedachten over dat het een grote puinzooi was omdat ze alweer opweg naar huis waren op vrijdagmorgen. Het treffen stond goed aan gegeven dus de stad door was geen probleem bij de ingang werden door de politie meteen alle MC clubs eruit gefilterd en die stonden op een ander terrein als de “normale” bikers zij konden wel tevoet op het festival komen maar niet op de brommer. Er waren veel Banditos maar de Angels schitterde door afwezigheid, ik heb er tenminste geen gezien met colors. Het scheen dat zij een eigen feest hadden in Sint-Petrusburg. De acomadatie was schitterend en de eerste bekenden die ik sprak waren lovend over het feest dus mijn eigen voor niks zorgen gemaakt.

Michael zou om 4 uur van de boot vanaf Helsinki komen, hij moest zijn harley ook op het andere terrein stallen, maar hij sliep met zijn maat in een hotel, om 5 uur zaten wij aan de eerste pinten en lamsbouten, savonds had hij noch een meeting met andere Russsische clubs zodat ik mijn eigen moest vermaken wat mij goed afging, mijn tent stond bij enkele Noord-Hollanders en ik heb heel de avond contact gehad met 10tallen Nederlanders en de nacht afgesloten met Bertels en den Bliek uit Wintelree. Ik kon mijn eigen weer eens niet gedragen de pisbakken stonden allemaal veel tever weg naar mijn zin zodat ik gewoon zonder dat iemand het in de gaten heeft onder tafel piste, eerst kijken of ze hun voeten niet in het richtveld stonden en dan gaan met de banaan , totdat er iemand zijn voet een stuk verzette en de volle laag kreeg en er niks van snapte waar dat warm water vandaan kwam maar toen hij goed onder de tafel keek had hij de dader gauw te pakken en hoefde de loodgieter niet in aktie te komen. Toen de vogels al weer lang aan het fluiten waren zocht ik mijn tenje op.

Zaterdag meteen toen ik uit mijn tent kroop kwam Mino langs ook weer leuk mee gepraat en hij verheugd zich erop dat ik naar Japan kom, kreeg nog bezoek van de organisatie of ik mijn brommer op de expo wide zetten, dit was net buiten de poort en duurde van 12 tot 3 uur daar kon de plaatselijke bevolking zich aan een stuk of wat speciale motoren vergapen, en er stonden inderdaad bijzondere exemplaren bij waaronder een stuk of wat Indians met als pronkstuk een 4 cilinder, ook wat oudere Harley enkele uitbundig verbouwde en goede gebruikte waaronder de mijne, en show bikes waarop je alleen van terras naar terras kunt rijden. Toen ik na de expo terug reed naar mijn tentje bleef mijn bendix hangen dus de startmotor blijft dan meedraaien op de motor wat zeer slecht is, dus mijn eerste sleutelsecie onder grote belangstelling van veel techneuten die alleen een GSM hebben om problemen op te lossen. Effe de prinaire deksel eraf en de bendix met schroevendraaier in gelid geduwt en het eerste probleem was weer opgelost.. Daarna met de Noord hollanders lekker aan de pinten in kleine bar met life muziek totdat Michael mij belde dat ik met spoed moest komen omdat de tafel vol stond met eten, en dat was niet tegen dovemans oren. Later met Michael naar verschillende Russische club geweest en Micha de president van de Weerwolfen uit Sint-Petrusburg zal zich morgen over mij ontfermen en zorgen dat er mij aan niks ontbreekt. Vroeg in de nacht afscheid genomen van Michael want hij moet morgenvroeg om half 6 de boot op naar Helsinki, met den Bliek en Bertels en later met Brabant regio leden nog wat pinten verorbert en het was weer volop licht toen ik mijn tentje opzocht. Het was toen nog droog maar er zou de eerste dagen veel regen komen.

Toen ik om 10 uur wakker werd plensde het uit de hemel en toen ik uit mijn tentje kroop kwam Mino mij een goede reis wensen en hoopte hij mij op 4 juli in Japan te kunnen begroeten. Snel ontbijtje genomen en tussen de buien door mijn tentje op de brommer en om 12 uur stond ik aan de poort om met de Weerwolfen naar Sint-Petrusburg tevertrekken. We reden met 7 motoren waaronder 3 Letten die hun zeer goed kende en doorgingen naar Moermansk en Noordkaap. Er werd opvallend gedisiplineerd gereden geen onderling ingehaal en niet harder als 100 km. Veel regen en bij de 8 controle posten bij grens had ik veel hulp van hen omdat alle dokumenten in het Russisch waren en in totaal 4 uur waren we over de grens, meteen goedkoop tanken en toen met 14 motoren de laatste 180 km naar Sint-Petrusburg. Ik had nog geen roebels maar volgens Micha was dit geen probleem, om half elf stopten we bij hotel waar de drie Letten en ik de nacht door zouden brengen en de rest van de leden eerst nog zouden eten. Dit liep behoorlijk uit de hand maar was gezellig omdat er nog een hoop meer motorvolk bleef slapen waaronder 3 russinnen op de harley die misschien morgen ook richting Moskou zouden gaan. Om 5 uur ging ik slapen en toen ik om 12 uur wakker werd was de dag al half verloren. Met Micha nog naar bank en een SIM kaart kopen en terug naar hotel waar ik om dik 2 uur vertrok zonder de russinnen want een van hen had verkering gekregen en was in geen velden of wegen te zien en telf niet bereikbaar. Moest Micha nog afrekenen voor benzine hotel en drank maar hij wou hier absoluut niks van weten, dit werd door de club betaald uit respect voor wat ik ging doen met mijn oude Harley.

Kwam droog de stad uit (onder begeleiding)en later veel regen wat mij beloofd was en na 400 km hield ik het voor gezien en zocht een slaapplaats in soort hotel voor truckers. Hier was men super vriendelijk en kon ik een heerlijk warme douche nemen, waar ik van opknapte.

Alleeen de beloofde WI-FI werkte niet want de kabel was ergens stuk. Irena de gastvrouw verzorgde mij goed en at redelijk en de nodige pinten natuurlijk, Zag op het nieuws dat in de buurt van Alma Ata hele dorpen en steden onder water stonden dus ik had nog wat tegoed.

Om 10 uur sliep ik als een roos. Morgen toch eens mijn brandweerlaarzen aandoen want reed al 2 dagen met zeiknatte poten rond en mijn laarzen in de aanhanger. Smorgen om 9 uur pas wakker en Irena was nog aan het werk alleen zag ze er nu uit als een varken en zo zat als een konijn, ze zorgde nog voor een ontbijt en werd afgelost door andere Irena die toen aan haar 24 uurs dienst begon. Mijn rit naar Moskou begon in de stromende regen en zou ook zo eindigen.

Johan jij bent zeer welkom in Moermansk, zal je het nr en mailadres per mail laten weten, en rond 9 augustus hebben ze een groot treffen in het hoge noorden. Allemaal bedankt voor reactie en ik ga vandaag voorbij Kazan proberen te komen (nee ben door omstandigheden nog niet verder)

ON ROUTE

Na hecktische weken ben ik nu toch eindelijk bijna op de plaats van mijn eerste bestemming nl Tallin in Estland voor een SUPER RALLEY. Hoop hier toch met een 10.000 gelijk gestemde Harley rijders lekker te ouwehoeren en te feesten. (nee de vergunning is NIET ingetrokken)

De laatste weken veel gesleuteld (achterstallig onderhoud) er zijn in willekeurige volgorde de volgende onder delen vervangen.
Binnenpoten en veren voorvering door Hyperpro
wiellagers, achterbrug lagers, versnellingsbak gereviseerd, nieuwe hoofdremcilinder voorrem(eindelijk goed) spanningsregelaar, accu, knipperlichten (had ik de laatste 10.000 km niet meer gebruikt) versnellingspook gammelvrij gemaakt. en als belangrijkste de primaire kast, alleen paste deze niet omdat ik de eerste EVO heb en daar veel onderdelen op zitten van schovel.
Dus bij onze Ad in Geldrop volop gekotterd en gedraaid om alles pas te maken.
Andere Toon had ondertussen mijn aanhanger voorzien van nieuwe torsie vering en wat scheuren van de TON gelast en zelf heb ik zwaardere achterlichten (die Will nog had liggen) gemonteerd heb nu rem en knipperlichten van 21 watt i.p.v. 10 watt want in Russia komt het gevaar van achter door roekeloos passeren met hoge snelheden van de nieuwe rijken die schijt aan iedereeen hebben.

Vorige week dinsdag kon de motor van "mijn" brug af bij de firma Duckers en de eerste rit in de stromende regen verliep vlekkeloos. Op woensdag werd mijn motor opnieuw getaxeerd en is nu in heel Russia voor 10.000 Euro all-risk verzekerd. Op donderdag naar Luxembourg voor weekend met HDCN regio Brabant en op vrijdag wou ik naar Winterberg rijden voor treffen met HDCN regio Duitsland. Maar op donderdagavond liep het met de alcohol consumptie wat uit de hand mede door mijn vrienden van Vinkenslag zodat ik een dag langer in Luxembourg bleef en mijn testrit wat ingekort werd, hij liep toch perfect.

Zaterdagmorgen redelijk op tijd op weg naar huis om via Duckers, waar ik nog een oliedruk schakelaar op moest halen naar huis. Maar al gauw begon mijn motor te sputteren en in te houden, maar hij bleef lopen. Tussen Luik en Achen maar eens de parkerplaats op om te kijken waar het aan kon liggen (nieuwe bougies, ontsteking, vervroeger zater er in) maar toen ik de parkplatz opdraaide en wilde schakelen bleek mijn pook op half elf te hangen en bleef hij in zijn 4de versnelling staan. Er bleek een bout van 5achste UNC verdwenen te zijn. Mijn vrienden van de ANWB maar weer ingeschakeld en nadat ik hen uitgelegd had dat ik dinsdag op reis ging werd ik meteen naar Kerkrade Dutch Hills Harley zaak gebracht (op de sleepwagen) hier hadden ze een bout die redelijk paste en mijn ontsteking bleek redelijk krap te staan en dit werd ook gauw verholpen. Maar opweg naar huis liep hij nog niet lekker en ik had geen idee waarom? Dus dat word maandag even naar Duckers om toch in ieder geval met perfekte motor te kunnen vertrekken.savonds met ons Drieka naar het Nekkermenneke heerlijk gegeten (dieet biefstuk) en afgeblust met koude thee(cognac)
Maandag bij Duckers van alles geprobeerd en na lang zoeken bleek het niet de bobine maar de condensator te zijn. Ook werd mijn pook profesioneel gemonteerd en mijn primaire deksel gedemonteerd omdat ik een olie lekkage had, deze oorzaak werd gauw gevonden (was mijn stomme schuld) en om 6 uur kon ik naar huis,dat word dus woensdag vertrekken, want ik moest nog vanalles regelen o.a. bloemetjes in de tuin. reserve koppelingskabel laten maken bij STAALS en nieuw slot op aanhanger en vele telefoontjes enz enz.

Op woensdagmorgen relax vertrokken en de eerste koffiestop om 8 uur bij Duckers, zij trokken al weer wit weg, maar er hoefde helemaal niks gesleuteld te worden. Savonds om 8 uur was ik in Bydodz (1050 KM )en op donderdag in Riga. In Lithouwen zag ik pas de eerste groepjes harleys, ben tijdje met wat Polen meegereden en savonds met Duitsers gegeten en nu hoor ik geregeld de heerlijke sound van VETTE HARLEYs die langs het hotel komen gebazen en ik zal dadelijk eens aansluiten want het is al weer bijna half 6. Mikel komt vanmiddag met de ferry vanuit Helsinki en Mino komt vanavond ingevlogen vanuit Tokio. De eerste dagen zullen jullie weinig van mij horen of zien want ik heb andere bezigheden

tot CITA

In Celjabinsk zag ik enkele motoren bij eengebouw staan en ik meteen op de rem om te kijken wat daar aan de hand was, het bleek een bikercafé te zijnbij eenwerkplaats en ik was natuurlijk weer welkom. Er was ook een Tjech die op zijn Honda Transalp door Kazastan en Mongolië gereist had en nu paar dagen hier was. Zij hadden boven nog een bed over wat ik gratis mocht gebruiken en voor eten werd ook gezorgd, dat was weer boffen. Alleen spreken weinig mensen Engels en toen ik eindelijk met een Rus lekker Engels zat te lullen, moest ik bij enkele redelijk aangeschoten Russen komen zitten en het enigste Engels wat die spraken was: I am our frend and my Englisch is verry bad en natuurlijk weer de I-pad e.d. om vanalles te bekijken wat mij niet intresseert. Ik was blij dat het voetbal begon maar door tijdverschil (4 uur) met Nederland was het al 01.00 uur s'nachts toen het begon. Heb wel genoten en na de wedstrijd nog de nodige pinten en om 05.00 uur ging ik slapen. Dat wordt dus morgen laat aanrijden, sliep wel veilig want ik had een mitralieur naast mijn bed staan. Om 11.00 uur werd ik wakker en nog wat ouwehoeren en zeer goed ontbijt. Het echtpaar dat de kroeg runde was goed bezig en het bleek dat de laatste jaren 5 plaatselijke bikers verongelukt waren in het verkeer, 4 race bikers en een chopper rijder. Dus uitkijken blijft hier het devies, maar daar ben ik mij terdege van bewust.

Onder een stralend zonnetje werd ik de de stad uitgelootst en vol goede moed op weg naar Isim waar ik wilde gaan proberen om de Dominee weer gaan te bezoeken. Na 200 km stopte ik om wat te gaan drinken (na-dorst) en kon mijn sweater en mijn dikke handschoenen de aanhanger in. Ik blijf rijden in mijn dik pak met protectie i.v.m. met mijn eigen veiligheid maar het is wel warm. Mijn brandweerlaarzen voldoen uitstekend heb al 4 dagen een droge voet.

Ook de bosnimfen genieten van de zon en de mini rokken zijn vervangen door string en de laarzen door hoge hakken en de decollite's staan er ook wat fruitiger bij. Zie nog een cruiser die met hoge snelheid en ik vermoed door verkeerde inhaal maneuvre, de weg af gevlogen is en nu tot half de deuren in moeras staat met de eigenaar op het dak. Dat wordt nog een klus om er die uit te krijgen. Dan wordt de lucht in mum van tijd inktzwart en ik hoop dat ik een bushokje of iets dergelijk ga vinden, maar ik heb pech. Als ik bijna van mijn brommer afgeblazen wordt zet ik hem een eind van de weg af en ga met mijn rug tegen de wind in schuilen met mijn helm op. Heb nog nooit zoeen heftig bui mee gemaakt,hagelstenen kletteren op mijn helm en brommerke en stortregen niet te geloven. De bliksem slaat verschillende keren kortbij in en na eenhalf uur ben ik door en door zijknat en als ik een kwartier gereden heb, is de weg gewoon droog daar is niks aan de hand geweest.

Heb van verschillende mensen vernomen dat de weg naar Isim verschrikkelijk slecht is en daarom wil nu gewoon proberen om via Kazakhstan naar Omsk te rijden, scheelt mij een paar honderd KM en veel slechte weg. Op eenparkeerplaats zie ik 2 motoren staan ik er meteen op af. Het blijken 2 scooters te zijn Honda's van 250 CC, effe praatje gemaakt maar zij spreken weinig Engels maar we begrijpen elkaar. Zij willen ook de grens van Kazakhstan over als dit tenminste redelijk vlug gaat, anders gaan zij ook over Isim naar Omsk. We besluiten om samen te gaan rijden zij rijden ongeveer hetzelfde tempo als ik en kan ze makkelijk volgen.Dat ze echte maten willen zijn blijkt als ik stop om mijn can te pakken omdat ik zonder benzine kom, zijn ze binnen mum van tijd omgedraaid. Bij de grens kom ik er spijtig genoeg niet door en zij alleen maar als ze een verzekering kopen en dan duurt elke grens ook nog eens verschillende uren dus we besluiten om samen te gaan rijden via Isim. Een stuk of wat KM voor de grens was een eenvoudig pension of zoiets en we besluiten om daar te gaan slapen maar helaas, vol. Maar 90 Km verder is er wel een en we rijden meteen aan om voor het donker daar te zijn. Om24.00 uur zijn we daar want ze hadden de klok weer eens verzet en het is hier 5 uur later als in Nederland. Dagtotaal toch weer 700 KM ondanks late start.

Aleksie is 27 jaar en getrouwd en 2 dochters en Vova 44 jaar en vrijgezel we kunnen het goed met elkaar vinden. Aleksie is duidelijk de leider van de zooi, hij regelt alles en weet van aanpakken. We hebben nu een3 persoons kamer en dat scheelt voor mij duidelijk in de kosten en zij bestellen het eten en ik werk toch wel alles naar binnen, alleen drinken zij Vodka ( Michaël )en ik bier. Totale kosten voor mij nog geen 20 Euro incl. eten, drinken en ontbijt en 3 halve liters bier. Maar we liggen eigenlijk veel te laat in bed. s'Morgens laten zij mij als ouwe lul uitslapen tot 11.00 uur en om 13.00 uur zijn wij pas on route. Eerste stuk slechte weg maar toch goed te doen, metredelijk grote glooingen en droog en zonnig. Later regen en nog meer regen. Zij gaan parkplaats op om regenkleding aan te doen, ik heb dat dus heel de dag aan. Als zij later gaan tanken en ik vrij laat ben en wat te brusk rem voel ik de achterkant weer glijden en later bij wegrijden ook weer, dus weer uitkijken met natte wegen is op zijn plaats en ik heb moeite om te volgen. Later weer zon en mooi weer.

Voor Omsk stoppen we bij biker die met pech staat en Aleksie weet echt van aanpakken meteen tank eraf en caburateur open en euvel is snel verholpen. De biker komt uit Omsk en is op weg naar huis. Nu kan hij hun mooi helpen in Omsk om nieuwe remblokken voor hun te kopen, want zij hebben er niet genoeg bij voor hun tocht van 22.000 KM. Wij rijden 2 uur door Omsk maar zonder resultaat, jammer dus dan maar in Novosibirsk(nieuw Siberië) gaan proberen dat is maar goede 700 KM. We rijden nog tot het donker wordt en slapen weer in kamer voor 3 personen in motel met WI-FI. Alleen als ik in wil loggen werkt het niet. Zij kunnen met de I-pad wel op internet en zijn dochter die Engels kent zal ons Drieka wel mailtje sturen dat alles goed is. Zij vervangen hun olie en remblokken die zijn nu dus echt op en zoeken nog verschillende zaken met telefoonnummer om morgen te bellen of ze blokken op voorraad hebben. Dagtotaal maar 500 KM en 5 uur tijdverschil met Nederland

Maandag om 09.00 uur uit bed en om 10.00 uur on route, onder het rijden belt Aleksie al zijn adressen af voor remblokken maar nergens te koop, jammer dan, maar we hoeven nu niet de stad in. Het rijden met hun gaat goed alleen vrachtauto's inhalen is een ellende, zij rijden tot tegen de vrachtauto dan op de rem en eens kijken of ze voorbij kunnen, zij zijn duidelijk nooit met de Alpentour mee geweest. Ik rijd vaak 50 meter achter hun en als ik dan passeer en hun teken geef dat ze mee kunnen, snappen ze niet dat ik dat gezien kan hebben. Alleen op de grote rotondes ben ik ondanks dat ik mijn best doe, telkens 100 meter verder achter. We passeren Novosibirsk en besluiten om nog 300 KM tot Kemerovo te rijden; daar te pinnen en buiten de stad te gaan slapen. Het lukt allemaal met goede wegen en heel de dag droog en zonnig en we gaan op zoek naar slaapplaats. Het schiet niet op en zij willen nog tot volgende stad rijden 180 Km verderop en ik wil niet in donker rijden. Als ik bij een motel stop, rijden zij gewoon door ik wacht nog of ze terug komen, maar ik kom van hun af, vanaf zoals ik er ook aan gekomen ben. Eet alleen en lig alleen op 2 persoons kamer, maar lig vroeg in bed. Dagtotaal toch 850 KM.

Dinsdagmorgen om 06.00 uur ben ik aan het rijden, wil vandag tot in Kansk komen (750 Km) en daar hotel te zoeken met WI-FI, dit is de laatste grote plaats voor Irkutsk. Kachel heel de dag zeer goed door in stralende zon en ben op tijd in Kansk, wordt meteen door Rus naar hotel gebracht maar helaas vol. Een leuke juf met moeder (jammer !) komt net met de auto aan en zij wil mij wel helpen aan een slaapplaats. Zij is niet van Kansk maar is voor werk hier en slaapt in hotel. Zij weet iemand die een appartement verhuurt en belt meteen voor mij en is oke; zij vertelt mij nog dat het 25 Euro kost. Ik word netjes door eenjongen op de fiets op gehaalt en bij het appartement moet mijn motor gewoon in griebus buurt op straat staan. Het appartement ziet er niet uit; geen tafel en stoelen, alleen een slaapbank, geen gordijnen en gore vloerbedekking en hij moet de elektra boiler nog aan zetten, maar beter dit danniks. Maar 25 Euro vind ik veel te veel. Of ik hem nu af wil rekenen of morgen vroeg ?en hij vraagt doodleuk 60 Euro. Ik pak mijn tassen en loop zonder iets te zeggen terug de trap af naar mijn motor, hij komt mij nog na, maar ik reageer nergens op. Rijd weer naar centrum en vraag maar weer eens hier en daar en iemand weet een nieuw hotel in stad. En inderdaad een spiksplinternieuw hotel met bar restaurant en wasserette voor auto's. Mijn motor word meteeen afgespoten en verschiet niet van de kosten: voor in totaal 20 Euro. Motor gratis parkeren en wassen. Heb een kamer van 30 vierkante meter met douche met 20 stralen, schrubapparaat, koelkast, snelkoker, koffie zetter en beneden een Russische sauna met zwembad en all incl.Het eten is ook voortreffelijk, alleen het bier had wat kouder gemogen. Ze hebbenweer aan de klok lopen klooien en nu 6 uur later als in Nederland en morgen nog maar 870 KM naar Irkutsk moet kunnen.

Woensdagmorgen ben ik om 06.00 uur op weg naar Irkutsk ga ik het toch nog halen in 8 dagen ? Veel stukken met slechte weg maar ik ga stug door met verstand op Zerro. 200 KM voor het eind krijg ik problemen met mijn achter schokbrekers voel nu duidelijk weer de Harley vering en niet de Hyperpro vering die ik nu gewend was. Als ik door diepe kuilen ga hoor ik mijn schokbreker zowat op zijn eind komen, met hetgeluid van verkouden koei en bij nadere inspectie blijkt er een oog van linkerschokbreker af te zijn gebroken dat wordt morgen dus sleutelen in Irkutsk. Was eigenlijk van plan om in Cita een rustdag in te lassen om dan aan mijn zwaarste gedeelte van de reis te beginnen maar dat wordt nu noodgedwongen Irkutsk.

Rijd de stad in en ga bij benzinepomp staan en binnen mum van tijd word ik aangesproken wat of ik zoek. Ik had van Johan een telefoonnummer van Mr. Monster hier in Irkutsk en dat zou wel een kerel naar mijn hart zijn, maar helaas geen contact. Men weet wel een goed hotel voor 40 Euro maar dan ook superde luxe. Alleen bij aankomst blijkt het 120 Euro te zijn.Ze waren wel super vriendelijk en ik mocht hun computer gebruiken om wat info te zoeken. Als ik wegrij zie ik een motor staan en de eigenaar brengt mij naar een verzamelplaats voor motoren in park. Daar krijg ik volop info voor reparatie en hotels. De eigenaar van een workshop wordt gebeld en die komt meteen en hij verwijst mij naar een officieële Harleyshop maar ik leg hem uit dat ik daar absoluut NIET moet zijn, maar bij knutselaar en als hij alles bekeken heeft geeft hij mij gelijk. Een andere biker komt mij morgenvroeg tegen 10.00 uur op halen en met mij daar naar te rijden.

Een zeer mooie dame spreekt mij aan, dat zij mijn bike leuk vind ! Zelf rijdt ze een Vulcan 1500 en haar man weet een goed hotel net buiten de stad en zij brengen mij meteen weg, maar eerst maken zij telefonisch een prijsafspraak. In hotel is alles gesloten dus geen eten maar wel paar flessen bier voor op kamer, waar voetbal wil kijken Nederland –Australië. Ze hebben de klok weer verzet en nu 7 uur later als in Nederland, dus het voetbal is pas om 03.00 uur afgelopen. Dagtotaal toch 875 KM en5500 KM van Moskou tot Irkutsk in 8 dagen.

s'Morgens om09.45 uurword ik gebeld in welk hotel ik zit, dan komt hij mij halen en hij is er vlug en om goed 10.00 uur zijn wij in de shop. Anet die zeer goed Engels spreekt is mijn begeleidster. En natuurlijk weer de discussie van dat zij alles weten en ikke niks. Zij denken dat het een reparatie wordt van ongeveer 4 tot 6 uur en ik denk half uur. Ik heb metmijn rechter-schokbreker ooit hetzelfde euvel gehad en toen dacht ik ook dat ik de hele schokbreker moest demonteren maar na ruggespraak met Peter van Hyperpro bleek dit niet te hoeven en kan alleen de as waar bus opzit gedemonteerd worden en dan richten of nieuwe bus er op lassen en weer monteren. Als ik mijn motor op rechterzij leg met voetsteun op houten blok en 10 minuten later de as gedemonteerd heb, geloven ze mij pas. In de buurt zit een metaalfabriekje en die draaien nieuwe bus en lassen hem er op en om14.00 uur klaar. Ondertussen leg ik mijn tent te drogen want die heb ik in Tallin nat ingepakt en ga uitgebreid lunchen. Als ik terug ben stel ik mijn ontsteking en span mijn ketting en waag er een partij vet aan. Goed14.00 uur is mijn as er en om15.00 uur sta ik startklaar om aan mijn verslag te gaan werken en wat foto's te plaatsen. Maar ik moet eerst mee naar de Harley zaak, die vlak bij mijn hotel blijkt te zitten. En mijn schokbrekers weer Hyperpro kwaliteit en hij loopt weer smeuig.

Moet zeggen geschikte lui ze zijn echt geïnterresseerd in mij en mijn motor maar zij zouden er niet aan kunnen werken. Koop nog een hemd van Harley Irkutsk met veel korting en ga naar hotel waar ik mijn blog bijwerk en wat foto's plaats. Gisteren was de bar om24.00 uur dicht maar nu tot 02.00 uur open en al vroeg een tering herry van kaboem kaboem en als ik om22.00 uurwat wil gaan drinken en eten blijkt het een besloten feest te zijn van de politie universiteit en de leerkrachten die allemaal politie zijn, hebben eindejaarsbal. Er lopen een partijmooie vrouwenrond in gala en alles op hoge hakken. Ik besluit om tegenover het hotel wat te gaan eten en dan in hethotel wat pinten wippen. Vind ikeindelijk een restaurant en als ik binnen ben moet ik eerst 25 Euro inkom betalen voordat ik een pint kan kopen voor 5 Euro, dus ik was weer zo terug in hotel waar nu het restaurant gesloten was. Een ober die ik al paar keer gesproken had zou wel iets regelen, ik mocht aan de bar zitten, maar mij niet met feest bemoeien. Nou ze gingen dus echt uit de bol 90 % vrouw en nog mooi ook. De ober vertelde dat er al een stel dronken naar huis gebracht waren en ik schatte in dat er nog wel een paar beter naar huis konden gaan. Niks of niemand bemoeide zich met mij, de ober gaf mij regelmatig wateten en een pintje en om 01.00 uur slapen gaan want morgen begin ik aan het laatste zware stuk van bijna 4000 km waarvan hele stukken onverhard. De eerste 1200 kmtot Sita is goed en tot de eerste overnachting in Ulan Ude na 500 km is eenmakkie. Van Sita tot Chabarovsk 2100 KM met weinig pompen en overnachtings mogelijkheden. Daarzie ik wat tegenop, maar ik heb al 2x 5 literse flessen extra ( benzine hoor! ) zodat ik 48 liter benzine bij mij heb.

Maar ik ben blij dat ik uit Irkutsk weg ben, veel te duur, te netjes en te georganisserd. Ikverheug mij ook wel op de zooi die ik ga krijgen,dan is daar iedereen op elkaar aangewezen en wordt er van alle kanten geholpen

Vrijdag zou een makkie worden maar het werd een slechte generale, bij Baikal meer waar ik stopte voor wat foto's starte mijn brommer niet meer, het bleek na lang zoeken de voedingskabel naar bobine (die nog via mijn alarm loopt) te zijn. Reedweer stuk mee met Aleksie en Vova, die waren gisteravond bij meer gearriveerd en blijven nog een nacht bij hetmeer slapen in hun tent. Later bij slechte weg, grote gaten partijen, heel mijn elektra weg. Bleek voedingskabel vanaf accu te zijn en Aleksie repareerde dit vlot. Nog1 uur schuilen voor onweer en om19.00 uur was ik pas in Ulan-Ude, waar ik aan rand van stad zit in een goedkoop obscuur tentje, waar ze dadelijk een Pizza komen brengen en dan ga ik vroeg slapen. Gelukkig hebben ze vandaag niet aan de klok lopen draaien.

Vandaag Zaterdag was echt een makkie, lag vroegin bed, maar werd toch te laat wakker en ik moest om06.30 uur hethotel uit zijn omdat ik de kamer voor 12 uur gehuurd had. Je kon ook kamershuren voor paar uur en je begrijpt dat ik niet alle geluiden ga beschrijven die ik gehoord heb, ditvoor mijn jeugdige lezers !Ik hoefde niet bij te betalen omdat ik de dames van receptie de helft van mijn veel te grote pizza had gegeven. Om08.15 uur reed ik aan voor de 675 KM en na 1uur gestopt voor uitgebreid ontbijt met 3 gebakken eieren en bijlage en 1 pak ananassap van 6 maanden over de datum, was toch lekker. De wegen soms verrassend goed en dan weer verradelijk gevaarlijk, maar viel mee !Half weg getankt en toen alleen maar goede wegen om17.30 uur gestopt. Bleek18.30 uuromdat ze weer aan de klok geprutst hadden. Nu8 uur verschil met Nederland

Morgen ga ik beginnen aan mijn 2179 KM tot Chabarovsk. Ik hoop dat mijn brommerke het zoblijft doen als vandaag, hij had er echt zin in en geen klap verkeerd gegeven.

Allemaal bedankt voor de reacties en de eerste dagen zullen jullie weinig van mij horen.

SUPER SUPER SUPER RALLEY

Vrijdagmorgen was ik vroeg wakker zoals jullie gelezen hebben, om05.30 uurzat ik op de brommer. Had s'nachts nog companjons gekregen; 2 harley rijders uit CZ die wat zuiniger op hun spullen zijn want die hadden alles in gepakt onder zeilen. Was redelijk snel de grens over en dat wij “welkom” waren was gauw te zien. 1 KM na de grensovergang stonden over-ijverige politielui met de laser de eerste bekeuringen uit de delen, ik was dus gewaarschuwd. Alleen kwam ik al honderden Harley's tegen met volle bepakking, wat ik toch wel raar vond.Ik had er mijn gedachten over, dat het een grote puinzooi was omdat ze alweer opweg naar huis waren op vrijdagmorgen.Het treffen stond goed aan gegeven, dus de stad door was geen probleem en bij de ingang werden door de politie meteen alle MC clubs eruit gefilterd en die stonden op een ander terrein als de “normale” bikers, zij konden wel tevoet op het festival komen maar niet op de brommer. Er waren veel Banditos, maar de Angels schitterde door afwezigheid, ik heb er tenminste geen gezien met colors. Het scheen dat zij een eigen feest hadden in Sint-Petrusburg. De accomodatie was schitterend en de eerste bekenden die ik sprak waren lovend over het feest, dus m'n eigen voor niks zorgen gemaakt.

Mickel zou om16.00 uur van de boot vanaf Helsinki komen, hij moest zijn harley ook op het andere terrein stallen, maar hij sliep met zijn maat in een hotel. Om17.00 uur zaten wij aan de eerste pinten en lamsbouten. s'Avonds had hij noch een meeting metandere Russsische clubs, zodat ik mijn eigen moest vermaken, wat mij goed afging. Mijn tent stond bij enkele Noord-Hollanders en ik heb heel de avond contact gehad met 10-tallen Nederlanders en de nacht afgesloten met Bertels en den Bliek uit Wintelre. Ik kon mijn eigen weer eens niet gedragen; de pisbakken stonden allemaal veel tever weg naar mijn zin, zodat ik gewoon zonder dat iemand het in de gaten heeft onder tafel piste. Eerst kijken of ze hun voeten niet in het richtveld stonden en dan gaan met de banaan. Totdat er iemand zijn voet een stuk verzette en de volle laag kreeg en er niks van snapte waar dat warm water vandaan kwam. Maar toen hij goed onder de tafel keek had hij de dader gauw te pakken en hoefde de loodgieter niet in actie te komen. Toen de vogels al weer lang aan het fluiten waren, zocht ik mijn tentje op.

Zaterdag meteen toen ik uit mijn tent kroop kwam Mino langs, ook weer leuk mee gepraat en hij verheugd zich erop dat ik naar Japan kom. Ik kreeg nog bezoek van de organisatie of ik mijn brommer op de expo wide zetten, dit was net buiten de poort en duurde van 12.00 tot03.00 uur. Daar kon de plaatselijke bevolking zich aan een stuk of wat speciale motoren vergapen en er stonden inderdaad bijzondere exemplaren bij waaronder een stuk of wat Indians met als pronkstuk een 4 cilinder, ook wat oudere Harley's, enkele uitbundig verbouwde en goede gebruikte waaronder de mijne. Maar ook show bikes waarop je alleen van terras naar terras kunt rijden. Toen ik na de expo terug reed naar mijn tentje, bleef mijn bendix hangen; dus de startmotor blijft dan meedraaien op de motor wat zeer slecht is. Dus mijn eerste sleutel-sessie ws een feit,onder grote belangstelling van veel techneuten, die alleen een GSM hebben om problemen op te lossen. Effe de primaire deksel eraf en de bendix met schroevendraaier in het gelid geduwt en het eerste probleem was weer opgelost.. Daarna met de Noord Hollanders lekker aan de pinten in de kleine bar met life muziek, totdat Mickelbelde dat ik met spoed moest komen omdat de tafel vol stond met eten en dat was niet tegen dovemans oren. Later met Mickel naar verschillende Russische clubs geweest en Micha de president van de Weerwolfen uit Sint-Petrusburg zal zich morgen over mij ontfermen en zorgen dat er mij aan niks ontbreekt. Vroeg in de nacht afscheid genomen van Mickel want hij moet morgenvroeg om05.30 uur de boot op naar Helsinki. Met den Bliek en Bertels en later metBrabant regio leden nog wat pinten verorbert en het was weer volop licht toen ik mijn tentje opzocht. Het was toen nog droog, maar er zou de eerste dagen veel regen komen.

Toen ik om 10.00 uur wakker werd plenste het uit de hemel en toen ik uit mijn tentje kroop kwam Mino mij een goede reis wensen en hoopte hij mij op 4 juli in Japan te kunnen begroeten. Snel ontbijtje genomen en tussen de buien door mijn tentje op de brommer en om 12.00 uur stond ik aan de poort om met de Weerwolfen naar Sint-Petrusburg te vertrekken. We reden met 7 motoren waaronder 3 Letten, die hen zeer goed kende en doorgingen naar Moermansk en Noordkaap. Er werd opvallend gedisiplineerd gereden geen onderling ingehaal en niet harder als 100 km. Veel regen en bij de 8 controle posten bij grens had ik veel hulp van hen, omdat alle dokumenten in het Russisch waren en in totaal 4 uur waren we over de grens. Meteen goedkoop tanken en toen met 14 motoren de laatste 180 km naar Sint-Petrusburg. Ik had nog geen roebels maar volgens Micha was dit geen probleem. Om22.30 uurstopten we bij een hotel waar de drie Letten en ik de nacht door zouden brengen en de rest van de leden eerst nog zouden eten. Dit liep behoorlijk uit de hand, maar was gezellig omdat er nog een hoop meer motorvolk bleef slapen, waaronder 3 Russinnen op de harley, die misschien morgen ook richting Moskou zouden gaan. Om 05.00uur ging ik slapen en toen ik om 12.00 uur wakker werd was de dag al half verloren. Met Micha nog naar bank en een SIM kaart kopen en terug naar hotel waar ik om dik14.00 uur vertrok zonder de Russinnen, want een van hen had verkering gekregen en was in geen velden of wegen te zien en telefonisch niet bereikbaar ! Ik moest Micha nog afrekenen voor benzine, hotel en drank maar hij wilde hier absoluut niks van weten, dit werd door de club betaald uit respect voor wat ik ging doen met mijn oude Harley.

Kwam droog de stad uit (onder begeleiding) en later veel regen wat mij beloofd was en na 400 km hield ik het voor gezien en zocht een slaapplaats in soort hotel voor truckers. Hier was men super vriendelijk en kon ik een heerlijk warme douche nemen, waar ik van opknapte. Alleen de beloofde WI-FI werkte niet want de kabel was ergens stuk. Irena, de gastvrouw, verzorgde mij goed en ik at redelijk en de nodige pinten natuurlijk. Zag op het nieuws dat in de buurt van Alma Ata hele dorpen en steden onder water stonden, dus ik had nog wat tegoed.

Om22.00 uur sliep ik als een roos. Morgen toch eens mijn brandweerlaarzen aandoen want reed al 2 dagen met zeiknatte poten rond, met mijn laarzen in de aanhanger. s'Morgens om 09.00uur pas wakker en Irena was nog aan het werk ! Alleen zag ze er nu uit als een varken en zo zat als een konijn, ze zorgde nog voor een ontbijt en werd toenafgelost door een andere Irena, die toen aan haar 24 uurs dienst begon. Mijn rit naar Moskou begon in de stromende regen en zou ook zo eindigen.

Johan jij bent zeer welkom in Moermansk; zal je het telefoon nummer en mailadres per mail laten weten en rond 9 augustus hebben ze een groot treffen in het hoge noorden. Allemaal bedankt voor reactie's en ik ga vandaag voorbij Kazan proberen te komen ( nee ikben door omstandigheden nog niet verder, maar dat volgt later ! )

TOTOTO oftewel Tony to Tokyo

Dit jaar gaat het er van komen, vorig jaar was mijn brommer noodgedwongen in Venezuela achter gebleven zodat ik nog een jaar in Zuid-Amerika rond moest rijden wat niet echt een straf was.

Had al jaren uitnodiging van een Japanse journalist Mino , van het Japanse Harley blad VIBES welke al enkele keren over mij in zijn blad gepublisiteerd had, om naar Japan te komen. Toen ik hem zei dat hij mij dan in de haven op moest komen halen werd hij even stil, hij was in de veronderstelling dat ik met de vlieger zou komen, maar dan kent hij mij nog niet goed gegoeg.

Via Michael mijn vriend uit Moermansk heb ik multyply entree visa voor Rusia van een jaar gekregen, hij is ondertussen ook bekeerd en rijd nu ook een Harley.

Vertrek op dinsdag 3 juni naar Tallin waar de super ralley dit jaar georginaseerd word, vandaar uit rijd ik met Harley vrienden mee naar Moskou en dan rijd ik meteen door naar Vladivlostok om de ferry naar Sakaiminato Japan te pakken op donderdag 2 juli (mijn verjaardag) en op 4 juli in de morgen ben ik dan op Japanse bodem. Op 19 juli heb ik de ferry terug naar Vladivlostock, waar ik op de trein stap met mijn brommernaar Moskou en dan van daar uitnaar huis rijd.

2 weken terug had ik nog contact met Johan de Belgische biker die ook met de brommers naar Japan zijn geweest, en hij wist mij er op te adtenderen dat ik voor Japan een carnet de passage (paspoort voor motor) nodig heb, wat ik niet wist. Gelukkig heeft mijn contact Karina van de ADAC in Munchen dit supersnel inorde gemaakt voor mij zodat ik nu niet aan gesloten grens kom.

Willy van het Nekkermenneke heeft mij een nog goede laptop geschonken, welke Lex geupdate heeft zodat ik als ik geen internet heb toch mijn verhaal kwijt kan en dan later kan plaatsen, ook kan ik dan makkelijker skypen met ons Drieka.

De laatse 3 weken heb ik nodig gehad om mijn brommer een zeer grote beurt te geven bij de firma Duckers in Blerick, na 70.000 km in Zuid-Amerika,en Hyperpro in Werkendam heeft mijn schokbrekers weer 100% inorde gemaakt en als tegen prestatie ga ik bij hun filiaal in Tokio op bezoek.

Hoop natuurlijk weer op vele reactie zodat ik niet de indruk krijg dat ik voor jan lul schrijf.

Toon